Op een dinsdagmiddag, 11 mei 1948, reist de schrijver Nescio met de bus naar Arcen. We kennen de man van novellen als 'De Titaantjes' en 'De Uitvreter'.
Wat minder bekend is het Natuurdagboek van de schrijver. In telegramstijl beschrijft hij er zijn reisjes door Nederland en zijn wandelingen door zijn woonplaats Amsterdam. Over deze dinsdagmiddag schrijft hij:
‘meest mooie weg, in het Zuiden bezet met bloeiende kastanjes, zeer romantisch met stukken Maas hier en daar. Wolken pakten zich samen, onweer in de verte, onze bus had ook regen’. Rond half vier meldt hij zich in Arcen bij het Maashotel, waar hij een hoekkamer krijgt. ‘Naar het kasteeltje gewandeld en naar den watermolen, later het stadje in. Koffietafel om 6 uur. Daarna tot 9 uur over de Maas zitten kijken. Heerlijk weer na het onweer. Wolken.’
Ik vraag me wel af of Nescio zich nu nog de moeite zou nemen om naar Arcen af te reizen. Zijn geliefde Maashotel, de plek waar hij keer op keer logeerde, is niet meer.
De weg met zijn prachtige kastanjebomen is bijna volledig kaalgeslagen en het ziet er naar uit dat dit voorlopig nog wel zo blijft. Plannen over herbeplanting zijn er genoeg, feit is echter wel dat de Arcenaren al jaren tegen kale stompen en lege plekken aankijken.
VenloVerwelkomt en VenloVerrast, staat er trots op de website van onze gemeente. Misschien dat het in VenloVerloedert en VenloVerwaarloost zou moeten veranderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten